vrijdag 19 april 2013

Het Marokkanenprobleem bestaat wel degelijk

Enkele weken geleden vond het beruchte debat plaats onder de titel "het Marokkanenprobleem" , uiteraard aangevraagd door de PVV, maar ditmaal niet geleid door Wilders maar door een kale portier met de schijnbaar menselijke naam 'Van Klaveren', het bruinhemdenras waaruit de PVV graag rekruteert . Deze Van Klaveren trok in zijn openingstermijn vier minuten lang onafgebroken en in snel tempo van leer tegen 'de Marokkanen', aan wie hij de meest verwerpelijke kwalificaties en eigenschappen toekende. En hij vergat uiteraard niet alle ellende terug te voeren op de islam. Want dat is de PVV in de eerste plaats: een anti-islampartij.

De gebruikelijke en inmiddels versleten politieke correctheid van de traditionele partijen werd tot vervelens toe uitgedrukt in termen als "onze partij heeft niks met de gekozen titel, maar we lopen ook niet weg voor het debat over echte problemen", of iets in die trant. Het leek alsof de verschillende woordvoerders samen hadden gebrainstormd over die inleidende zin. Na die plichtpleging konden ze hun zegje doen, waaruit dan bleek of ze naar de ene dan wel naar de andere kant van de disjunctie overhelden: wel of geen Marokkanenprobleem.

Ik ga hier de standpunten niet herhalen, dat heeft Mingelen al gedaan. Wat ik wil opmerken aangaande deze nieuwe PVV-framingtruc is dat hij eigenlijk heel eenvoudig te pareren is zonder al teveel intellectuele inspanning (dat zou de PVV teveel eer zijn) of emotionele ontlading (dat zou de oriëntalistische denkbeelden van de PVV alleen maar in de kaart spelen). Er is namelijk wel degelijk een Marokkanenprobleem: wij, de Marokkanen in Nederland, hebben een probleem. Dat probleem heet discriminatie. Eigenlijk had het debat aangevraagd moeten worden door de Marokkaan Marcouch, maar die heeft meer oog voor het homoprobleem, dus die staat iets dichter bij Wilders dan bij zijn eigen huid!

Het Marokkanenprobleem is dat Nederlanders ons niet mogen omdat we hen te vreemd zijn. Dat het slechts een kleine minderheid is die echt voorkomt in de probleemstatistieken doet er niet toe, de brave rest bezorgt de Nederlander dan geen angst maar simpelweg de kriebels. De Nederlander is namelijk naar zijn diepste aard een boer en boeren houden niet van vreemdelingen op hun land! Nu klink ik natuurlijk op mijn beurt weer racistisch als ik het woord 'aard' gebruik. Maar die aard is helemaal niet essentialistisch of metafysisch van aard! Er is geen essentie (of identiteit, zoals Maxima zei) van de Nederlander, maar er is wel zoiets als een bodem dus een aard(e) waarin hij geworteld is.

Zoals wel vaker met hardnekkige problemen, ligt het probleem vaak in de wortels. De Nederlander (en de 'Westerling' in het algemeen) heeft namelijk ook een probleem, het ontwortelingsprobleem. Dat laat zich zo uitleggen: de Nederlander lijdt om historisch-religieuze redenen als geen andere Westerling (vaak ongemerkt) onder het juk van de Verlichting. Die staat zoals bekend onder het teken van de rationele universaliteit, waaruit de welbekende politieke en juridische beginselen zijn voortgekomen. Het meest relevante beginsel voor onze Marokkanenprobleem is het juridische beginsel van de gelijkheid gekoppeld aan het politieke ideaal van de wereldgemeenschap, oftewel het kosmopolitisme.

De Nederlander is door continue hersenspoeling met universalistisch idioom langzaamaan losgerukt uit zijn geboortegrond en ontvankelijk gemaakt voor de onbekende Ander. Na eeuwenlang de absolute autoriteit over de achterlijke Ander te hebben uitgeoefend, moest hij hem noodgedwongen tot in zijn eigen huis verwelkomen: hij lachte als een boer met kiespijn!

Wie of wat was van dit alles de oorzaak? Een antwoord op die vraag is even belangrijk als complex. Maar het zou ons ook alleen maar afleiden van het Marokkanenprobleem en we willen ons juist van de belangrijke vragen laten afleiden door het Marokkanenprobleem!

Terug dus naar de dubbele achtergrond van de Marokkanenkwestie. Aan de ene kant ontwortelde Marokkanen, hangend tussen een islamitische cultuur en een atheïstische postmoderniteit en aan de andere kant ontwortelde Nederlanders, hangend tussen humanistische verlichtingsidealen en darwinistisch eigenbelang. Als dat geen onheilscocktail is...!

In de kern echter hebben wij allemaal, alle mensen, het zelfde 'probleem': hoe te leven? Je eigenbelang najagen of (waar nodig) anderen voorrang geven? Het verschil tussen Marokkanen en Nederlanders is dat Marokkanen dankzij de islam in ieder geval uitzicht hebben op een antwoord op die vraag (ook al leven ze er niet allemaal en altijd naar). Nederlanders (Westerlingen) hebben die hoop met de ineenstorting van het christendom laten varen. Dat maakt een mens jaloers en wraakzuchtig: "wij hebben niks en die vermaledijde Marokkanen houden krampachtig vast aan hun islam; weg met die islam!".

Ja, u leest het goed! De Nederlander (westerling) heeft een hekel aan de Marokkaan (Moslim), niet omdat hij vaker vertegenwoordigd is in de criminaliteitscijfers, maar omdat hij zich niet wil schikken naar het nihilisme van de Nederlander. Hij wil niet opgaan in het economisch-darwinistisch pragmatisme. Hij wil niet spelen volgens de regels van het recht van de sterkste. Daarom is hij tegendraads, recalcitrant, irritant, opstandig en anarchistisch: kortom, hij laat zich niet pacificeren.

Maar de Marokkaan is geen voorbeeldige moslim. Door zijn eigen wraakzucht jegens de Nederlander overschrijdt hij de grenzen van de islam. Hij keert zich tegen onzedelijkheid door zelf onzedelijk te handelen. Hij keert zich tegen economische achterstelling door te stelen. Hij keert zich tegen discriminatie door zelf te discrimineren. Hij keert zich tegen educatieve achterstelling door te spijbelen. Hij keert zich tegen achterstelling op de arbeidsmarkt door uitkering te trekken. De Marokkaan veroordeelt de Nederlandse immoraliteit door zelf immoreel te worden. En zo wordt de islam zowel door de Nederlander als door de Marokkaan bezoedeld.

En dan nu de oplossing van het Marokkanenprobleem. Geef de opgroeiende Marokkanen de ruimte om vanuit hun islamitische identiteit bij te dragen aan het welzijn van alle Nederlanders. Dat betekent dus ook dat, tegen tegen de stroming in, de islam de ruimte moet krijgen om zijn morele macht uit te oefenen op de Marokkaan. Dat betekent op zijn beurt ruimte voor islamitisch onderwijs, islamitische gezondheidszorg, islamitisch recht, islamitische media, enz.. Dat betekent niet dat er een islamitische staat in een Nederlandse staat moet worden opgetuigd. In dit verband zijn er voldoende historische voorbeelden uit de islamitische geschiedenis zelf. Door andersgelovigen de ruimte te bieden om hun geloof in zeer verregaande mate uit te oefenen hebben christenen en joden binnen de islamitische rijken en staten eeuwenlang een belangrijke bijdrage kunnen leveren op uiteenlopende gebieden, zoals wetenschap, kunst en politiek.

Willen de moslims dus terug naar de middeleeuwen? Ja, de islamitische middeleeuwen. De Nederlander lijkt met zijn intolerantie eerder terug te gaan naar de Europese middeleeuwen, of erger, naar het midden van de vorige eeuw.  




zaterdag 18 februari 2012

Sjeik Haddad onthult macht zionistische lobby Nederland

Zojuist is het debat met sjeik Haitham al-Haddad in De Balie afgelopen. Ik heb dit debat met een brede glimlach gevolgd, vooral vanwege de wijze waarop de sjeik zijn tegenstanders telkens opnieuw met bijna kinderlijke eenvoud te kijk zette. Aan tafel zaten de directeur van De Balie, optredend als gespreksleider en -deelnemer tegelijk, de joodse journalist Gustav Bessems die het naar eigen zeggen voor de sjeik mogelijk heeft gemaakt om in De Balie te spreken en Tofiq Dibi.

De drie heren gingen vanaf de eerste minuut vol in de aanval, om na ruim anderhalf uur hoofdschuddend en verslagen in hun schulp te kruipen. Dit laatste geldt vooral voor Bessems, die duidelijk de meeste haat koesterde voor de sjeik. Dibi moest af en toe expliciet toegeven dat de sjeik zijn eigen overtuigingen dreigde te ondermijnen, omdat hij zo eloquent en open was. De gespreksleider was weliswaar aanvallend maar bewaarde goed zijn fairness door de sjeik voldoende aan het woord te laten.

Zoals deze schijndiscussies altijd gaan, was het weer eenrichtingsverkeer. Elke overtuigd gelovige moslim die aan een open discussie deelneemt wordt van alle kanten in de verdediging gedrukt door de eeuwig herhaalde clichés waar het Westen maar geen genoeg van krijgt: vrouwenrechten, homorechten, joden, handen afhakken, steniging, boerka, enz. enz., enz.... De sjeik benadrukte dat de islam ook andere dingen te bieden heeft die de moeite waard zijn om over te praten, maar die mogen uiteraard vooral niet over het voetlicht worden gebracht. Stel je voor dat er nog meer bekeringen plaatsvinden!

Dit laat zien waar het daadwerkelijk om draait als het gaat om de aanwezigheid van de islam in het Westen. Het Westen is namelijk als de dood voor de groei van de islam onder de eigen bevolking. Het uitgeputte Westen kan de vitale islam niet tegenhouden en die onmacht vertaalt zich in hysterie, oftewel islamofobie. Men schetst moedwillig een monstrueus vijandbeeld van de islam in een wanhopige poging de eigen bevolking uit de magische aantrekkingskracht van deze godsdienst te houden. Het resultaat is averechts: hoe meer vertekend dit beeld is, des te aantrekkelijker het ware beeld wordt.

We moeten wederom vaststellen dat de zionistische Israel-lobby in Nederland zeer actief is in het vertekenen van de waarheid. De joodse waakhond CIDI fungeert als een informele raadgever aan het parlement, en beïnvloedt zo zeer direct de politiek. Vooral via de zich christelijk noemende partijen en de PVV. De sjeik was verbaasd dat een heel land kennelijk zijn persoon zo belangrijk achtte dat parlement en media zijn komst naar Nederland zo veel aandacht schonken. Hij weet kennelijk niet af van het bestaan van het CIDI. Maar als Palestijn weet hij wel heel goed waartoe deze internationaal opererende zionistenlobby in staat is als het gaat om de bestrijding van de islam in het Westen: moskeebouw in Zwitserland verbieden, de boerka in Frankrijk, België en Nederland, anti-islam ex-moslims in de schijnwerpers plaatsen, islamitisch onderwijs bestrijden, en de lijst is erg lang. Al deze pogingen zijn echter gedoemd te mislukken. De islam groeit niet alleen in gebouwen of hoofddoeken, maar vooral in de hoofden en harten van mensen. Het is precies hier waar het nihilistische Westen faalt: men weet de westerse mens geen hoop te bieden.

Als men echt denkt dat deze sjeik een 'haatimam' is met extremistische en gevaarlijke ideeën, dan moet een zogenaamd vrij en tolerant land, dat zich superieur acht aan de achterlijke islam, een dergelijke man juist toelaten en bestrijden, opdat men zich met overtuiging van hem kan distantiëren. De man censureren op basis van vermeende extreme uitspraken van tien jaar geleden getuigt van zwakte. Dat de joodse en christelijke lobby's de islam liever niet horen is nog tot daaraan toe, maar dat het parlement en vooral de bolwerken van de 'academische vrijheid' aan deze lobby's bezwijken is zorgwekkend. De VU is, net als de EUR destijds met het ontslag van Tariq Ramadan, bezweken onder de druk van het CIDI en zijn loopjongens in het parlement. Zo ziet men hoe een heel land volledig het spoor bijster kan raken in een spastische reflex op alles wat islamitisch heet. Deze angst is irrationeel en daarom inderdaad een vorm van fobie: islamofobie is dan ook een terechte naam voor deze psychische stoornis. Hoe moet je het anders noemen als een land bang is voor een eenvoudige imam uit Londen?

Waar is overigens Wilders die claimt het land heroïsch voor de islamisering te behoeden? Is het niet zijn plicht om deze sjeik met een joods-christelijk-humanistisch beschavingsoffensief de mond te snoeren? Nee Wilders mag alles roepen en elk debat ontwijken en als beloning krijgt hij van ons vele zetels.

Nederland is waarlijk een land in diepe verwarring!

maandag 19 december 2011

"Arabische lente' of islamitisch vuur?

Het kan niemand ontgaan zijn dat de elkaar opvolgende Arabische volksrevoluties een wereldhistorische gebeurtenis constitueren. Nooit en nergens ter wereld hebben zoveel mensen tegelijkertijd een zo radicale revolutie ontketend als die welke zich nu nog onder onze ogen voltrekt. Des te meer beschamend is daarom de onderkoelde reactie van het Westen.

zondag 9 oktober 2011

Wetenschap zegt: 9/11 was samenzwering

 


Al snel na de beruchte aanslagen van 11 september 2001, rezen bij velen serieuze vragen over de houdbaarheid van het officiële verhaal van de Amerikaanse autoriteiten. Het was echter ongepast om, in een toestand van collectieve verbijstering en rouw, samenzweringstheorieën te verkondigen. Maar al gauw doken letterlijk honderden filmpjes op internet die meer of minder
uitgebreid en gedetailleerd twijfels uitten over de mogelijkheid van een zo grote operatie zonder medeweten van ten minste de CIA en de FBI.

vrijdag 28 januari 2011

Revolutie in Egypte: een taaie dictatuur

Recentelijk schreef ik op dit blog dat na de revolutie in Tunesië Egypte spoedig zal volgen. Ruim een week geleden gebeurde dit en terwijl ik dit schrijf kijk ik naar Al-Jazeera en zie ik dat de chaos die vanmiddag begon elk moment in een bloedbad kan uitlopen. Hoe te schrijven over een zich voltrekkende revolutie met bijbehorende chaos en bloed? Het is alsof iemand tijdens de lynchpartijen van de Franse Revolutie iets zinnigs probeert te zeggen.